จูปิเตอร์ หรือโจฟ ทรงเป็นราชาแห่งพระเจ้าและเทพเจ้าแห่งท้องฟ้าและฟ้าผ่าในเรื่องปรัมปรา จูปิเตอร์ทรงเป็นพระเจ้าหลักของศาสนารัฐโรมันตลอดสมัยสาธารณรัฐและจักรวรรดิ จนศาสนาคริสต์กลายเป็นศาสนาครอบงำในจักรวรรดิ ในเทพปกรณัมโรมัน พระองค์ทรงเจรจากับนูมา ปอมปีลีอัส พระมหากษัตริย์โรมพระองค์ที่สอง เพื่อสถาปนาหลักการของศาสนาโรมันอย่างการบูชายัญ ปกติคาดว่าจูปิเตอร์กำเนิดขึ้นเป็นเทพเจ้าท้องฟ้า สิ่งที่บอก คือ ฟ้าผ่า และสัตว์ศักดิ์สิทธิ์หลักของพระองค์ คือ นกอินทรี ซึ่งถือว่าดีกว่านกอื่นในการยึดลาง (augury) และกลายเป็นสัญลักษณ์ที่ใช้บ่อยที่สุดอันหนึ่งของกองทัพโรมัน สองสัญลักษณ์นี้มักรวมกันเพื่อแสดงจูปิเตอร์ในรูปอินทรีกำฟ้าผ่าในกรงเล็บ ซึ่งเห็นได้บ่อยในเหรียญกรีกและโรมัน ในฐานะเทพเจ้าท้องฟ้า พระองค์ทรงเป็นพยานศักดิ์สิทธิ์ของคำสาบาน ความไว้วางใจศักดิ์สิทธิ์ซึ่งความยุติธรรมและธรรมาภิบาลยึดถือ หลายหน้าที่ของพระองค์ได้รับความสนใจบนเนินแคพิทะไลน์ (“เนินรัฐสภา”) อันเป็นที่ตั้งของป้อม พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าหลักในสามแคพิทะไลน์ (Capitoline Triad) ช่วงต้นร่วมกับมาร์สและควิไรนัส ในสามแคพิทะไลน์ช่วงหลัง พระองค์ทรงเป็นผู้พิทักษ์กลางของรัฐร่วมกับจูโนและมิเนอร์วา ไม้ต้นศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ คือ โอ๊ก ชาวโรมันถือว่าจูปิเตอร์เทียบเท่าซูสของกรีก และในวรรณคดีละตินและศิลปะโรมัน รับเรื่องปรัมปราและสัญรูปของซูสมาภายใต้พระนาม Iuppiter ในประเพณีที่ได้รับอิทธิพลจากกรีก จูปิเตอร์ทรงเป็นพระอนุชาของเนปจูนและพลูโต ซึ่งทรงเป็นประธานเหนือหนึ่งในสามอาณาเขตแห่งเอกภพ อันได้แก่ ท้องฟ้า มหาสมุทรและโลกบาดาล มักถือว่า ทิเนียเป็นภาคอิทรัสคันศาสนาคริสต์ (อังกฤษ: Christianity) ราชบัณฑิตยสถานเรียกว่า คริสต์ศาสนา เป็นศาสนาประเภทเอกเทวนิยม ที่มีพื้นฐานมาจากชีวิตและการสอนของพระเยซูตามที่ปรากฏในพระวรสารในสารบบ (canonical gospel) และงานเขียนพันธสัญญาใหม่อื่น ๆผู้นับถือศาสนาคริสต์เรียกว่าคริสต์ศาสนิกชนหรือคริสตชน
คริสตชนเชื่อว่าพระเยซูเป็นพระบุตรพระเป็นเจ้า และเป็นพระเจ้าผู้มาบังเกิดเป็นมนุษย์และเป็นพระผู้ไถ่ ด้วยเหตุนี้ คริสตชนจึงมักเรียกพระเยซูว่า “พระคริสต์” หรือ “พระเมสสิยาห์” ศาสนาคริสต์ปัจจุบันแบ่งเป็นสามนิกายใหญ่ คือ โรมันคาทอลิก อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ และโปรเตสแตนต์ ซึ่งยังแบ่งนิกายย่อยได้อีกหลายนิกาย เขตอัครบิดรโรมันคาทอลิกและออร์ทอดอกซ์แยกออกจากกันในช่วงศาสนเภทตะวันออก-ตะวันตก (East–West Schism) ใน ค.ศ. 1054 และนิกายโปรเตสแตนต์เกิดขึ้นหลังการปฏิรูปศาสนาในคริสต์ศตวรรษที่ 16 ซึ่งแยกตัวออกจากคริสตจักรโรมันคาทอลิก ศาสนาคริสต์ในช่วงแรกถือเป็นนิกายหนึ่งของศาสนายูดาห์เมื่อกลางคริสต์ศตวรรษที่ 1 โดยถือกำเนิดขึ้นในชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียนทางตะวันออกของตะวันออกกลาง (ปัจจุบัน คือ อิสราเอลและปาเลสไตน์) ไม่นานก็แผ่ขยายไปยังซีเรีย เมโสโปเตเมีย เอเชียไมเนอร์ และอียิปต์ ศาสนาคริสต์มีขนาดและอิทธิพลเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงไม่กี่ทศวรรษ และจนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 4 ได้กลายมาเป็นศาสนาประจำชาติจักรวรรดิโรมัน ระหว่างสมัยกลาง ดินแดนยุโรปที่เหลือส่วนมากรับศาสนาคริสต์แล้ว แต่บางภูมิภาค เช่น ตะวันออกกลาง แอฟริกาเหนือ เอธิโอเปีย และบางส่วนของประเทศอินเดีย คริสตชนยังถือเป็นศาสนิกชนกลุ่มน้อย หลังยุคสำรวจ ศาสนาคริสต์ได้แผ่ขยายไปยังทวีปอเมริกา ออสตราเลเซีย แอฟริกาใต้สะฮารา และส่วนที่เหลือของโลกผ่านงานมิชชันนารีและการล่าอาณานิคม
คริสต์ศาสนิกชนเชื่อว่าพระเยซูคือพระเมสสิยาห์ที่พยากรณ์ไว้ในคัมภีร์ฮีบรู ซึ่งในศาสนาคริสต์เรียกว่า “พันธสัญญาเดิม” พื้นฐานเทววิทยาศาสนาคริสต์นั้นแสดงออกมาในหลักข้อเชื่อสากล (ecumenical creed) ที่มีมาตั้งแต่ศาสนาคริสต์ยุคแรก และเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางในบรรดาคริสต์ศาสนิกชน การประกาศความเชื่อนี้มีอยู่ว่า พระเยซูทรงรับพระทรมาน สิ้นพระชนม์ และถูกฝังไว้ ก่อนจะคืนพระชนม์เพื่อให้ชีวิตนิรันดร์แก่ผู้ที่เชื่อในพระองค์และไว้วางใจว่าพระองค์เป็นผู้ไถ่บาป พวกเขายังเชื่ออีกว่าพระเยซูเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ ที่ซึ่งพระองค์ทรงควบคุมและปกครองรวมกับพระเจ้าพระบิดา นิกายส่วนใหญ่สอนว่าพระเยซูจะกลับมาพิพากษามนุษย์ทุกคน ทั้งคนเป็นและคนตาย และให้ชีวิตนิรันดร์แก่สาวกของพระองค์ พระองค์ทรงถูกมองว่าเป็นแบบอย่างของชีวิตอันดีงาม และเป็นทั้งผู้เผยพระวจนะและเป็นพระเจ้าลงมารับสภาพมนุษย์ ช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 21 ศาสนาคริสต์มีศาสนิกชนประมาณ 2.4 พันล้านคนทั่วโลก คิดเป็นประมาณ 33% หรือหนึ่งในสี่ถึงหนึ่งในสามของประชากรโลก และเป็นศาสนาที่มีผู้นับถือมากที่สุดในโลก ทั้งยังเป็นศาสนาประจำชาติในหลายประเทศ คนแรกฆราวาสประชาธิปไตยรัฐมุสลิมส่วนใหญ่ ในปี 1920 ประเทศที่ถูกรวมอยู่ในสหภาพโซเวียตในขณะที่อาเซอร์ไบจานสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต สาธารณรัฐอาเซอร์ไบจานยุคใหม่ประกาศเอกราชเมื่อวันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2534 ไม่นานก่อนการสลายตัวของสหภาพโซเวียตในปีเดียวกัน ในเดือนกันยายนปี 1991 ส่วนอาร์เมเนียที่ขัดแย้งคาราบาคห์ภูมิภาคถอนตัวในรูปแบบสาธารณรัฐ Artsakh ภูมิภาคและเจ็ดเขตโดยรอบซึ่งได้รับการยอมรับในระดับสากลว่าเป็นส่วนหนึ่งของอาเซอร์ไบจานอยู่ระหว่างการแก้ปัญหาสถานะของ Nagorno-Karabakh ผ่านการเจรจาที่อำนวยความสะดวกโดยOSCEกลายเป็นอิสระโดยพฤตินัยเมื่อสิ้นสุดสงคราม Nagorno-Karabakh ครั้งแรกในปี 1994 หลังจากสงคราม Nagorno-Karabakhในปี2020เขตทั้งเจ็ดและบางส่วนของNagorno-Karabakhก็ถูกส่งกลับไปยังการควบคุมของอาเซอร์ไบจัน อาเซอร์ไบจานเป็นรวม กึ่งประธานาธิบดี สาธารณรัฐเป็นหนึ่งในหกรัฐเตอร์กที่เป็นอิสระและเป็นสมาชิกที่แข็งขันของTurkic CouncilและชุมชนTÜRKSOYอาเซอร์ไบจานมีความสัมพันธ์ทางการทูตกับ 182 ประเทศและถือเป็นสมาชิกใน 38 องค์กรระหว่างประเทศ รวมทั้งสหประชาชาติ (ตั้งแต่ปี 1992) ที่สภายุโรปที่ไม่ใช่แนวทางเคลื่อนไหวที่โอเอสและนาโตหุ้นส่วนเพื่อสันติภาพ (PFP) โปรแกรม. เป็นหนึ่งในสมาชิกผู้ก่อตั้งGUAM , the เครือรัฐเอกราช (CIS) และองค์การเพื่อการห้ามอาวุธเคมีอาเซอร์ไบจานยังถือสถานะผู้สังเกตการณ์ในองค์การการค้าโลก
ในขณะที่รอบ ๆ 97% ของประชากรที่เป็นชาวมุสลิม , รัฐธรรมนูญของอาเซอร์ไบจานไม่ได้ประกาศอย่างเป็นทางการศาสนาและทุกกองกำลังทางการเมืองที่สำคัญในประเทศที่มีsecularistอาเซอร์ไบจานเป็นประเทศที่กำลังพัฒนาและอันดับที่ 87 ในดัชนีการพัฒนามนุษย์ แต่ก็มีอัตราที่สูงของการพัฒนาทางเศรษฐกิจ และความรู้ , เช่นเดียวกับอัตราที่ต่ำของการว่างงาน อย่างไรก็ตามพรรคอาเซอร์ไบจานใหม่ซึ่งอยู่ในอำนาจตั้งแต่ปี 2536 ถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้นำแบบเผด็จการและความเสื่อมโทรมของบันทึกสิทธิมนุษยชนของประเทศรวมถึงการเพิ่มข้อ จำกัด ด้านสิทธิเสรีภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องเสรีภาพสื่อมวลชนและการปราบปรามทางการเมือง อย่างเป็นทางการในศาสนาคริสต์เป็นศาสนาของรัฐในศตวรรษที่ 4 แม้จะมีการปกครองของซาสซานิด แต่แอลเบเนียยังคงเป็นหน่วยงานในภูมิภาคจนถึงศตวรรษที่ 9 ในขณะที่อยู่ใต้อำนาจของซาสซานิดอิหร่านและยังคงรักษาระบอบกษัตริย์ไว้ แม้จะเป็นหนึ่งในข้าราชบริพารของจักรพรรดิ Sasanian แต่กษัตริย์แอลเบเนียก็มีเพียงแค่ผู้มีอำนาจเท่านั้น
และ Sasanian marzban (ผู้ปกครองทางทหาร) ถืออำนาจทางพลเรือนศาสนาและการทหารมากที่สุด ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 7 คนผิวขาวแอลเบเนียเป็นข้าราชบริพารของ Sasanians ที่มาภายใต้การปกครองของชาวมุสลิมเล็กน้อยเนื่องจากการที่มุสลิมพิชิตเปอร์เซีย ราชวงศ์อุมัยยะฮ์ล้วนทั้ง Sasanians และไบเซนไทน์จากTranscaucasiaและหันคนผิวขาวแอลเบเนียเป็นรัฐศักดินาหลังจากต้านทานคริสเตียนนำโดยกษัตริย์จาวานเชียร์ได้ถูกยกเลิกใน 667 พลังดูดที่เหลือจากการลดลงของซิตหัวหน้าศาสนาอิสลามก็เต็มไปโดยราชวงศ์ท้องถิ่นมากมายเช่น ในฐานะSallarids , SajidsและShaddadids. ในตอนต้นของศตวรรษที่ 11 ดินแดนนี้ค่อยๆถูกยึดโดยคลื่นของOghuz Turksจากเอเชียกลางซึ่งใช้ชาติพันธุ์ Turkomanในเวลานั้น ราชวงศ์เตอร์กแห่งแรกที่ก่อตั้งขึ้นคือจักรวรรดิเซลจุกซึ่งเข้ามาในพื้นที่ที่รู้จักกันในชื่ออาเซอร์ไบจานในปี ค.ศ. 1067